Ik ben heel tevreden over Edith en mijn beide dochters zijn echt dol op haar! Ze is niet alleen lief, rustig en flexibel. Maar ook accepteert en respecteert ze mijn dochters volledig zoals ze zijn. Voor mijn dochters is het helaas (i.v.m. hun autisme) niet vanzelfsprekend dat ze door iedereen geaccepteerd worden dus deze acceptatie is erg prettig. Ook als mijn dochters iets doen wat niet mag of waar de paarden van kunnen schrikken, dan geeft Edith dit op een rustige maar duidelijke manier aan. Edith past zich aan aan de behoeften van mijn dochters. Mijn jongste dochter vond het in het begin nog wat spannend bij de pony. De eerste keren was ze vooral bezig met het therapeutisch borstelen van de pony, vervolgens in de bak wandelen met de pony. Tijdens het borstelen werd mijn dochter helemaal rustig. Mijn dochter moet altijd prikkels reguleren, dit doet ze door bijvoorbeeld te fladderen of te bouncen. Dit reguleren word elke keer minder en ze fladdert echt minder dan voor ze bij Edith kwam. Elke les durft mijn dochter weer wat meer en na elke les zien we haar vooruitgaan en groeien. Zo werd het bijvoorbeeld elke keer minder spannend om op de pony te zitten. De laatste tijd wil ze juist op de pony zitten en stappen.
Maar niet alleen in het paardrijden gaat ze vooruit, ook in haar algehele ontwikkeling merken we vooruitgang. Ze praat steeds meer en duidelijker, ze heeft meer inlevingsvermogen, ze is socialer, ze heeft meer zelfvertrouwen, ze hoeft minder te reguleren en ze is minder angstig.
Ze neemt ook alles van Edith aan. Zo was er bijvoorbeeld een situatie waarin mijn jongste dochter boos werd als we haar vertelden dat River (de pony) een pony was en niet een paard. Niemand kon tot haar doordringen en het gaf haar veel frustraties als River een pony werd genoemd. Tot dat Edith een keer tegen haar zei dat River een pony is. Toen geloofde ze het gelijk en nu mag niemand River meer een paard noemen haha. Doordat ze zoveel van Edith aanneemt leert ze natuurlijk ook veel van Edith. Mijn man en ik zijn niet de enige die het zien. Elke keer als ze bij Edith is geweest, zien de mensen om ons heen weer dat mijn dochter zo gegroeid is.
Ondanks mijn jongste dochter grote sprongen maakt, is zij niet de enige die veel baat heeft bij Edith.
Zo zien we ook bij mijn oudste dochter vooruitgangen. Al zijn haar stappen kleiner dan bij mijn jongste dochter. Mijn oudste dochter vind het heerlijk om te rijden en om met Edith te kletsen. Ze voelt zich vooral heel veilig bij Edith en durft alles te zeggen / te bespreken wat haar dwars zit. Edith kan heel goed omgaan met kinderen met autisme en snapt en ziet de behoeften van mijn meiden. Mijn oudste dochter mag straks ook meedoen met de ponypower cursus en ze heeft er al heel veel zin in.